قصه ها و ترانه های صلاح الدین احمد لواسانی _ بابا احمد

بازم رسیده 

چهار شنبه سوری

شاد و خندونن 

سعید و توری

 

دو تا فشفشه

می‌خوان بخرن

بعد از رو آتیش

باید ، بپرن

 

تاریک که میشه

چادری به سر

قاشق میزنن

دختر و پسر

 

دنگ و دنگ و دنگ

قاشق زن رسید

یالله زود باشید

یه چیزی بدید

 

صاحب خونه میاد 

زودی دم در

با خنده میگه

بگیر و ببر

 

کلی چیز خوب

داره واسشون

می ریزه آجیل 

توی کاسه شون

 

 

خروسه میگه 

قوقولی قوقو

یه حرفی بزن 

به چیزی بگو

 

صدای ساعت 

دنگ و دنگ و دنگ

میگه باز رسید

یه صبح قشنگ

 

خوشیدمیتابه 

از اون بالاها

میگه وقتشه 

پاشید بچه ها

 

پنیرو کره 

نون خشخاشی

صبحونه بخور

سلامت باشی

 

یک و دو سه 

روز نو شده

وقت تلاش

منوتو شده

 

 

شادیم و خوشحال

گل میکنن گل 

شاخه ها هرسال

 

گل بنفشه

تو باغچه خندون

میگه بهاره

آی بچه ها جون

 

پروانه هارو 

ببین رو گلها

بهار رسیده

این فصل زیبا

 

بارون تموم شه

رنگین کمونه

یه پل هفت رنگ 

تو آسمونه

 

پرنده روی 

شاخه نشسته

میخونه آواز 

نمیشه خسته

 

 

 

انگار که رعدو برقه

درست مث ترقه

 

مامان میگه بچه جون

میخواد بباره بارون

 

ابرا که تیره رنگن 

دارن باهم میجنگن

 

آروم ، آروم و کم کم

بارون میباره نم نم

 

بارون میاد تا هوا

بمونه پاک و زیبا

 

درختا سبز بمونن

چلچله ها بخونن

 

 

میومیو یه گربه

تپل مپل قلمبه

 

گربه ی چاق چله 

نشسته روی پله

 

منتظر که موشه

لباسشو بپوشه

 

تمیز و بی بهونه

بیرون بیاد ز خونه

 

گربه ی چاق و خسته

منتظرش نشسته

 

باهم برن به گردش

فقط برای ورزش

 

باهمدیگه همینجور

بشن قوی و پر زور

 

 

نمیدونی تا کجامیره

باد که میاد میبردش

اون بالا بالاها میره

 

بادبادک کاغذیمو 

ول میکنم تو آسمون

ببین چه رقصی میکنه

به ساز باد مهربون

 

بادبادک  مهربونم 

نمیدونی کجا رسید

چه رنگای شادی داره

قرمز و سبزه و سفید

 

چقد شبیه پرچمه

میهن سرفراز ماست

بادبادکم په پرچمه 

که توی آسمون رهاست

 

 

ماهیه قرمز

جوجه رنگی 

به چه گلای

رنگو وارنگی

 

هفت سینو توی

سفره میذاریم

با غم و غصه 

کاری نداریم

 

سیر و سمنو 

سبزه و سرکه

سیب و سماغو

دوسه تا سکه

 

دور یه سفره

شادیمو خندون

عیدی میگیریم

از باباهامون

 

 

چیک چیک بارون

میگه بهاره

چهچه بلبل 

شادی میاره

 

فصل شکوفه 

گل گل نازه

فصل قشنگه 

نغمه و سازه

 

بچه ها باهم 

دس بزنیم دس

اونکه همیشه 

شاده برنده س

 

فصل بهاره

فصل شکفتن 

از گل و بلبل 

قصه شنفتن

 

 

 قصه و نقاشی : صلاح الدین احمد لواسانی

 

یکی بود و یکی نبود غیراز خدای مهربان هیچکس نبود . روزی و روزگاری، روباه که بسیار گرسنه بود برای رفع گرسنگی خود شروع به جستجوی غذا کرد.

روز رو به پایان بود. روباه هر چه بیشتر می گشت نتیجه کمتری بدست می آورد. دیگر خورشید خانم داشت خودش را پشت کوه های سر بفلک کشیده پنهان می کرد ، که چشم روباه به دیوار بلند یک باغ افتاد.

با خود گفت : مقداری میوه آبدار بهتر از هیچی است. باید وارد باغ بشوم و دلی از عزا در بیاورم.

روی دیوار ، شاخه های پر میوه درختان حسابی دهانش را آب انداخته بود.  اما بازهم مشکلی بزرگ سر راهش بود. او هر چه می گشت راهی برای ورود به باغ پیدا نمی کرد. باز هم داشت مایوس می شد . که چشمش به یک سوراخ راه آب کوچک افتاد. بزور سرش را از سوراخ وارد باغ کرد. باغ نگو ، بهشت بود. میوه های رنگارنگ و آبدار و شیرین .... دیگر طاقت و تحمل نداشت. خواست به زور وارد باغ شود ، که در میانه راه گیر افتاد. ای وای ....... حالا نه راه پس داشت و نه راه پیش.

روباه شکمو و گرسنه قصه ما ، چند روز در میان همان سوراخ گرفتار بود. دیگر حس و نایی نداشت و حسابی لاغر شده بود. او بار دیگر تلاش کرد که با یک فشار بدن ضعیف و لاغر خود را  داخل باغ بکشد . و خوشبختانه این بار موفق شد.

دیگر سر از پا نمی شناخت. به سمت درختان رفت و از هر کدام میوه های رسیده تر و آبدار را از شاخه ها جدا می کرد و می خورد. در این میان بعلت عجله شاخه های زیادی را هم شکست و بر زمین انداخت . چند روزی به همین ترتیب گذشت و روباه دوباره چاق و فربه شد. حتی چاق تر از روز اول.

با خود گفت بی خیال بیرون باغ . من همین جا خواهم ماند و تا پایان عمر از این نعمت های خدا دادی استفاده خواهم کرد.

اما این وضع هم خیلی ادامه پیدا نکرد. یک روز باغبان که برای سرکشی به باغ آماده بود. متوجه شکسته شدن شاخه های تازه درختان شد. و فهمید که غریبه ای وارد باغ شده و به تخریب آن مشغول است .

او تصمیم گرفت در باغ بماند تا غریبه خرابکار را به نتیجه اعمالش برساند . روباه که متوجه حضور باغبان و سگش شده بود. در گوشه ای از باغ در حفره ای پنهان شد و جرات نکرد بیرون بیاید. بدین ترتیب او با وجود آن همه میوه خوشمزه و گوارا ناچار شد روزه اجباری بگیرد .

و این روزه آنقدر ادامه پیدا کرد، تا روباه به اندازه ای لاغر شد که به همان صورتی که وارد باغ شده بود از آن خارج شد.

پایان

 

 

مور،مور ،مور، یه مورچه

درست ، میون کوچه.

بزور داره ، می بره

یه تیکه ی آلوچه

 

می‌بره توی لونه ،

هر چی که گیر میاره

مرتب و منظم

یه گوشه ای می زاره

 

مورچه خونه ما

خسته بشه؟ محاله!!!!

خیلی زبر و زرنگه

خیلی ، خیلی با حاله

 

کار می کنه همیشه

بهار و هم تابستون

تا بی غذا نمونه

وقتی میاد زمستون

 

به این مورچه دانا

بگو هزار ماشالا

بهش می گم آفرین

چشم نخوری ایشالا

 

یالا ، یالا ، یالا

دستا بیاد بالا

محکم بزن بر هم

هر دوتا رو حالا

 

الان پاشو از جا

واسا روی پاها

محکم ، ولی تک تک

حالا بکوب در جا

 

اکنون کمر هارو

قدری به پیچونید

یه کم بدین پایین

بالا بدین حالا

 

شل کن بچرخونش

قدری بسمت چپ

برگردونش محکم

به سمت راست حالا

 

ما میشمریم ، اکنون

یک ، دو ، سه و چهار

باچرخش و پیچش

تکرار کنین . با ما

 

یک دو سه به چپ

یک دو سه به راست

یک دو سه پایین

یک دو سه بالا

 

 

 

 

 یکی بود و یکی نبود. غیر از خدای بزرگ و مهربان هیچکس نبود. یک روز صبح قبل از طلوع آفتاب ، مثل همه روزهای گذشته دیگر خروس روی صخره ای پرید و سه بار با صدای بلند قوقولی قوقو کرد. سپس در حالیکه از روی صخره پایین می اومد گفت:اکنون خورشید طلوع خواهد کرد و زندگی دوباره آغاز خواهد شد. وگلها شکوفا می گردند .

 پس از این حرف خورشید از پشت کوه های بلند پیدا شد.

یکی از مرغها گفت : من با گوشهای خودم شنیدم و با چشم های خودم دیدم که وقتی قوقولی قوقو کردی خورشیددر آسمان طلوع کرد.

خروس فریاد زنان جواب داد : قوقولی قوقوی من انرژی زیادی لازم دارد ، تا به خورشید برسد و او را بیدار کند. پس شما باید غذای بیشتر و مقوی تری برای من تهیه کنید ، وگرنه از این به بعد خورشید را بیدار نخواهم کرد. شما در تاریکی فرو خواهید رفت .

با این تهدید مرغها بطرف مزرعه رفتند تا غذای مورد نیاز خروس را تامین کنند. در این میان یکی از مرغها که بسیار باهوش بود . با خودش فکر کرد ، که باید حیله ای در کار باشد.

پس رو به خروس کرد و گفت : من حاضر نیستم غذایی را که با زحمت بسیار بدست میاورم به تو بدهم و مطمئن هستم که حقه ای در کار تو هست.